Doğal Olarak EVET!

Neden bu erkekler bizim lüks ve şaşaa içinde bir evlenme teklifi istediğimizi zannediyorlar anlamadım. Pırlantanın parlaklığını görünce bayılacak gibi olabiliriz ama aşkımızın simgesi restoranda havyar ve Dom Perignon şampanya değil ki!

Çıktığımız süre boyunca 2 tane papatya kokusuna hasret kalmışken, birden kamyonla gül dökmek yapmacıklık değil de nedir?

En mutlu olduğumuz anlardan biri Canım Ciğerim'de soğanlı et şiş yediğimizdir belki de, ama Eiffel'deki restoranda escargot'nun vıcıklığından midem bulanırken teklif almamın bizim ilişkimize katkısı ne?

Hem ben uçaktan korkarım, neden bütün paramızı (Evet dedikten sonra bütün paralar "bizim" olacak.) helikopter arkasından afiş asmak için harcarsın?

Anlıyoruz erkekler, büyük şeyler yapmak istiyorsunuz, unutulmaz bir an yaşatmak istiyorsunuz ama asıl noktayı kaçırıyorsunuz. Biz zaten sizi seviyoruz, sizinle bir ömür geçirmek istiyoruz ve bu anın inandırıcı ve aşk dolu olmasını tercih ederiz. (Yanlış anlaşılma olmasın, pırlanta da "aşk"tır, ondan ödün vermeyiz.)

Şahsen ben isterim ki, adam bana baksın, o sırada içinden desin ki "Ya ben bu kadını ömrüm boyunca yanımda istiyorum!", bunu o kadar istesin ki, dayanamasın o sırada soruversin. İçinden geldiği gibi, doğal olarak...

Anlaşmalı, sözleşmeli, planlı, programlı, kastıkları ve kasıldıkları evlilik tekliflerine hayır diyorum!

Bakın bu aşağıdaki arkadaşın teklifi süper spontane olmasa da ortamın etkisiyle çok "doğal" olmuş. Alkışlıyoruz bu örnek beyefendiyi.